Detectie van schade aan vaste weerstanden
Bij het detecteren van vaste weerstanden kan de weerstand nauwkeurig worden gemeten door directe meting met een multimeter, waaruit kan worden beoordeeld of de weerstand een fout vertoont. Hoewel er helemaal geen vaardigheid is, is het de moeite waard om op te merken dat u, om de nauwkeurigheid van de gemeten waarde te garanderen, het bereik moet selecteren op basis van de meetbehoeften en moet proberen de meting zo nauwkeurig mogelijk te controleren. In dit opzicht moet iedereen, vanwege de niet-lineaire relatie van de ohm-schaal, om de nauwkeurigheid te verbeteren, ook proberen de wijzer naar de middelste positie van de wijzerplaat te sturen, om de meting nauwkeuriger te maken en fouten te voorkomen die van invloed zijn op het oordeel. Over het algemeen geldt dat als de gemeten waarde en de werkelijke waarde slechts binnen maximaal 20% van de fout liggen, de weerstand normaal is. Als deze dit bereik overschrijdt, betekent dit dat de weerstand is beschadigd.
Detectie van thermistorschade
Bij het detectiewerk van de thermistor wordt meestal de methode van temperatuurverandering gebruikt om de detectie te ondersteunen. Neem als voorbeeld de thermistor met een positieve coëfficiënt en meet tijdens de detectie eerst de warmte met het R×1-blok van de multimeter bij normale temperatuur. De werkelijke weerstandswaarde van de varistor kan worden gebruikt voor voorlopige schadedetectie door deze weerstandswaarde te vergelijken met de goedgekeurde waarde. Houd er echter rekening mee dat u, om er zeker van te zijn dat de weerstand geen andere fouten vertoont, verdere tests onder verwarming moet uitvoeren. Over het algemeen zal, wanneer de positieve temperatuurthermistor normaal werkt, de weerstandswaarde ervan toenemen naarmate de temperatuur stijgt. Om er zeker van te zijn dat deze functie normaal is, moet u de verandering in de weerstandswaarde observeren bij het verwarmen van de weerstand en de gevoeligheid van de thermistor beoordelen. Gebeurt. Om de werkingsconditie van de thermistor te bepalen, zijn de bovenstaande twee stappen essentieel.
Detectie van schade aan de fotoweerstand
Laten we tot slot eens kijken naar de detectiemethode van de fotoresistor. Voor de fotoresistor moet u, om de soepelheid van het detectiewerk te garanderen, eerst de lichtdoorlatende poort van de weerstand bedekken met een ondoorzichtig materiaal. Onder normale omstandigheden verandert op dit moment, wanneer de weerstandsmeting wordt uitgevoerd, de weerstandswaarde niet en zou de weerstandswaarde bijna oneindig moeten zijn. Als dit niet het geval is, is de fotoresistor beschadigd. Bovendien moet je bij de verdere bevestiging de verandering van weerstand observeren door de stimulatie van de lichtbron. Als de weerstand duidelijk afneemt als de lichtbron niet beschikbaar is, geeft dit ook aan dat de weerstand beschadigd is. De detectie van deze twee aspecten is een noodzakelijk proces. Alleen als ze allemaal gegarandeerd zijn, kan de werkingstoestand van de weerstand worden verklaard.
