Sommige prestatiebeoordelingen van weerstanden worden de parameters ervan genoemd. Er zijn drie belangrijke weerstandsparameters: nominale weerstandswaarde, fout en nominaal vermogen.
1. Nominale weerstandswaarde en fout
De nominale weerstandswaarde verwijst naar de weerstandswaarde die op het oppervlak van de weerstand is aangegeven. De afwijking tussen de werkelijke weerstandswaarde en de nominale weerstandswaarde is de fout ervan. Het foutbereik van weerstanden wordt over het algemeen verdeeld in bodem 5%, bodem 10% en bodem 20%.
2. Nominaal vermogen
Nominaal vermogen is een andere hoofdparameter van de weerstand, uitgedrukt in W. Het nominale vermogen is afhankelijk van de structuur, de grootte en het materiaal.
De nominale seriewaarden van het nominale vermogen van de binnenlandse weerstand zijn verdeeld in 1/16, 1/8, 1/4, 1/2, 1, 2, 5, 10W enzovoort. Degenen die groter zijn dan 5W worden direct aangegeven met cijfers.
Het ongemarkeerde in het schakelschema geeft aan dat het stroomverbruik van deze weerstand tijdens bedrijf erg klein is, dus het is niet nodig om er rekening mee te houden.
Het nominale vermogen van een weerstand hangt nauw samen met het volume ervan. Hoe groter het nominale vermogen, hoe groter het volume. De nominale vermogenswaarde van de weerstand kan grofweg worden beoordeeld aan de hand van het volume van de weerstand, wat erg handig is om de weerstand te identificeren zonder het vermogenslabel (zoals de kleurringweerstand).
Bovendien is het nominale vermogen van metaalfilmweerstanden en koolstoffilmweerstanden met hetzelfde volume één graad hoger dan de laatste.
